ในการสร้าง MACD จำเป็นต้องมีเส้นค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่แบบเอ็กซ์โปเนนเชียลสามเส้น นั่นคือสามเส้น อย่างไรก็ตาม จะแสดงเพียงสองบรรทัดบนจอภาพ เนื่องจากสามบรรทัดที่กล่าวถึงจะใช้เพียงเพื่อคำนวณความแตกต่างเท่านั้น
 ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่แรก เร็วที่สุด คำนวณในช่วง 12 งวด ส่วนที่ช้าที่สุดคือ 26 งวด ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ทั้งสองนี้จะถูกหักออกจากกันเพื่อคำนวณความแตกต่างซึ่งจะแสดงเป็นภาพกราฟิกด้วยบรรทัดเดียว เพื่อสร้างสัญญาณ เส้นที่สามถูกนำมาใช้ ซึ่งเป็นค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่แบบเอ็กซ์โปเนนเชียล โดยปกติอยู่ที่ 9 งวด ของความแตกต่างก่อนหน้านี้
 สรุปเรามีสองบรรทัด:
 {\ displaystyle MACD = EMA12-EMA26} โดยที่ EMA ย่อมาจากค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่แบบเอ็กซ์โปเนนเชียล
 {\ displaystyle SignalLine = EMA9 [MACD]} ซึ่งเป็นเส้นค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่แบบเอ็กซ์โปเนนเชียลของเส้น MACD
 แม้ว่ามาตรฐาน MACD (12, 26, 9) จะกลายเป็นมาตรฐานสำหรับนักวิเคราะห์หลายคน แต่ผู้สร้างและผู้ค้ารายอื่น ๆ ขอแนะนำอย่างยิ่งให้ปรับให้เข้ากับตลาด (หุ้น ภาคส่วน หรือดัชนี) ที่ใช้ อันที่จริงแล้ว เนื่องจากการก่อสร้างของมันอย่างแม่นยำ MACD ช่วยให้รับสัญญาณได้ทันท่วงทีมากขึ้นโดยการลดจำนวนช่วงเวลาที่คำนึงถึงโดยค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ทั้งสองแบบเร็วและช้าจากการคำนวณส่วนต่าง หรือทำให้แนวโน้มเรียบขึ้นโดยการเพิ่ม เหล่านี้. ค่า. แน่นอน ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่แบบเอ็กซ์โปเนนเชียลของส่วนต่างที่เรียกว่า Signal Line ก็สามารถเปลี่ยนแปลงได้เช่นกัน
 การสร้าง MACD โดยเฉพาะนี้ใช้ประโยชน์จากหลักการพื้นฐานของความแตกต่าง  ออสซิลเลเตอร์; การคำนวณความแตกต่างระหว่างค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่สองเส้นในช่วงเวลาต่างๆ ให้ความสนใจกับความคล้ายคลึงกันกับสูตรโมเมนตัม: แทนที่จะเปรียบเทียบราคาปิดกับ  NS  ช่วงเวลาก่อนหน้า ค่าเฉลี่ยที่เร็วกว่าจะถูกเปรียบเทียบกับช่วงเวลาที่ช้ากว่า แนวคิดพื้นฐานไม่เปลี่ยนแปลง แต่การใช้เส้นค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ช่วยให้ปรับแต่งและปรับเปลี่ยนได้มากขึ้นตามตลาดและสถานการณ์ที่พบ ด้วยการใช้เส้นค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ การระบุสัญญาณเข้าหรือออกจึงง่ายขึ้น